Nunca te fies de nadie, Daniel, especialmente de la gente a la que admiras. Esos son los que te pegarán las peores puñaladas

La sombra del viento

miércoles, 16 de enero de 2013

A hora do mundo I

Ola a todos, hoxe estamos na Hora do mundo, e imos ver unha das grandes cidades do planeta: Nova York.
Empezaremos con algúns aspectos xerais.


Nova York é unha gran cidade, é a segunda, de feito, máis grande dos EE..UU. Tamén está entre as cinco grandes aglomeracións do mundo. Nela está a sede da Organización das Nacións Unidas, o que lle suma moita importancia.
Nova York está composta de cinco boroughs, que poderíase traducir por "distritos". O máis importante destes é Manhattan. No libro "Caperucita Roja en Manhattan", de Carmen Martín Gaite, podedes ver unha descripción moi graciosa de Manhattan.  
Nova York ten moito que visitar. O que máis podemos destacar, e que é mundialmente coñecida, é a estatua da Liberdade. 
Esta cidade tamén concentrou moitos dos maiores edificios do mundo: un claro exemplo é o Empire State. 

Pero tamén hai aspectos tristes. Algo importante na historia desta cidade foi o atentado das torres xemelgas, o coñecido como o 11-S, porque ocorreu o once de setembro de 2001 (eu tiña 2 meses cando ocorreu, cantos tiñas ti?).

Nova York está atravesada polo río Hudson.
Aquí vos deixo unhas fotos. Tamén podedes ver: Españoles en el mundo- Nueva York

Pódese facer unha idea de cómo é máis ou menos a estatua da Liberdade mirando esta foto (arriba).





A típica imaxe de NY. 


Espero que con este capítulo de A hora de mundo disfrutárades dunha viaxe momentánea a Nova York.















martes, 15 de enero de 2013

Descubrimientos e inventos que cambiaron el mundo I

EL PINTAUÑAS

Hoy hablaremos del invento...¡del pintauñas!Curioso ¿eh? Pero no quería poner un invento conocido, algo insospechado...
El pintauñas se inventó en 1924, y desde entonces, muchísimas menos personas llevaron las uñas normales.
Lleva unas cuantas cosas muy raritas, pero simplemente os doy los nombres: nitrocelulosa (caray, este nombre tiene futuro), tolueno (me suena a Toledo o algo así) y formaldehído (será un nombre de niño en un futuro: -Formi, no pintes en las paredes, anda.), ENTRE OTROS (que lo puse en mayúsculas porque, si estos eran más bien raritos, no quiero ni leer los otros ingredientes...).
Se le agregan PERLAS (si, lo pone en la Wikipedia) y otros tipos de brillo. Así nos va, gastando perlas en pintauñas.  Si, mucha crisis, mucho Zapatero, mucho Rajoy pero los pintauñas no ayudan. Mmm, pero al lo mejor si analizamos un bote de pintauñas y separamos y todo ese rollo, ¡podríamos conseguir brillitos de perla, ¿no?! En fin...

Un consejo: si os gusta pescar, podéis pintar los anzuelos con un color no muy vivo, porque dura bastante y no se va tan facilmente, al contrario de lo que se pueda pensar. También podéis pintar las llaves, así las diferenciaréis.


lunes, 14 de enero de 2013

¡Eureka! Tengo una idea (o varias)

Hola a todos, ¿que tal va la semana? La mía va...¡aburrida!
Hoy tuve una idea. Una vez, de experimento, probé a escribir en una revista digital, pero aquello no salió muy bien que digamos... En fin, se me ocurrió que cada día de la semana podíamos tratar algún tema. Incluso si os apetece podéis pedirme que mencione algún tema en especial (lo recuerdo para los olvidadizos: mi correo es irenebambu@hotmail.com o si lo preferís, irecomoelagua@gmail.com)
Se me ocurrió este "horario", por así denominarlo:

Lunes- informativos deportivos
Martes- descubrimientos e inventos que cambiaron el mundo
Miércoles- la hora del mundo
Jueves- jornada gastronómica
Viernes- día oriental
Sábado- el espacio exterior
Domingo- culturas, personajes y religiones

Seguramente algunos días no podré escribir, no os preocupéis, pero intentaré no faltar a mi cita. Y me parece que lo mejor sería escribir en el idioma natal de muchos (el mío, casualmente): el gallego. Tenemos muy pocos hablantes y aumentarlos no le vendrá mal a nadie.
Así que ya sabéis. Mañana tenemos cita con los grandes descubrimientos e inventos que cambiaron el mundo, versión gallega 2.0. ¡Os espero!

P.D. Lo siento por los chicos, pero es que no me queda tiempo. Si puedo, añadiré mañana en excepción algo de deportes. ¡Hasta entonces, pues!

lunes, 7 de enero de 2013

Y cómo fue la cosa aquella...

Bueno, este año no ha empezado muy bien para mí. En el torneo del 4 de enero que el  CBC hizo me volví a separar los tendones, tuve que volver a la componedora, y me volvió a doler.

En fin, sólo era un comentario. Al final, en la cabalgata vi a muchos compis de clase (Ana, Migui y Nara) y por otro lado, también vi a compañeros de baloncesto (Giulli, Auria, Uxía y Luis).  Bueno, esto no viene al caso.  Lo que quería contar fue el numerito que montó JJ (no pienso mencionar su nombre, sólo pensar en él es asqueroso...¡puaj!). 
Cuando me vio en la carroza , se echó a reir (¡que anormal, por favor!) y murmuró una cosa a sus amigos. Se puso a gritar "¡Irene, Irene!". Y unas amigas que hice en la carroza y yo le lanzamos una auténtica pedrada de caramelos  (sí, de esas que duelen de verdad). Él se puso hecho una furia (¡hasta se tapó la cabeza y todo! Pobrecito, no le sirvió de nada) y le dijo a una chica que nos acompañaba "Oye, esa niña (señalándome) me está lanzando muchos caramelos (¿que tiene eso de malo? ¡Si soy muy generosa! (cara de inocente)" ¡Y la tía le respondió ! ¡Y DE QUÉ MANERA! "¡VETE!".  Y JJ le dijo (con una cara de Cristiano Ronaldo cabreado): "¡TRANQUILA, TRANQUILA!" (los que lo conocemos sabréis que es típico de él).
¡Y todos (incluidos sus amigos) nos reímos de él!
Jo, hoy se acaban las vacaciones...

miércoles, 2 de enero de 2013

Cabalgata de Reyes

Hola lectores, hoy tengo una noticia que os puede beneficiar en muchos sentidos, porque seguro que os tiro muchos caramelos. Bueno, vamos al grano. Resulta que este año el Concello, como veis en este cartel, pedía niños voluntarios para ir en la Cabalgata del día de Reyes. En realidad, los pedía la empresa Axiña. Y yo me apunté, más que nada por si podía meter la mano en la bolsa de caramelos de vez en  cuando, no, es broma, era por curiosidad. ¡Y me seleccionaron! Eso sí, fue un casting muy largo, y me mordí las uñas hasta que acabó. Al principio, no tenía muchas ganas de ir, pero durante el casting de selección mi opinión fue cambiando a mejor, y al final, cuando nos llamaron para darnos la buena noticia (que estábamos empachandonos de chocolate en la Calle Hersa, mmm, con lenguas de gato), salté de alegría por las ganas que tenía de ir. Nos convocaron un día, y fuimos a una nave cerca del Temple en aquel polígono donde la bolera. Me dieron un gorro, calentines, cinturón, bolso y chaleco. Nos recomendaron poner mucha ropa por debajo, y nos dieron la fecha de la próxima reunión: el 5 a las 17h (las 5). 
¡Así que tenéis que venir a la Cabalgata,y ya sabéis donde buscarme: Carroza de Baltasar, la verde, una pastorcilla más bien gigante(es que soy alta), que si os ve os sonreirá y os tirará una buena presa de caramelos!